Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Μια αναδρομή, μια διαδρομή, ένας μικρός θάνατος..

" Ανάμεσα στις λέξεις ενός στίχου κλαίει σιωπηλά το ανείπωτο " 


Κι ανάμεσα στη δική μας σιωπή κλαίνε γοερά οι λέξεις που ποτέ δεν τολμήσαμε να πούμε.

Κι ανάμεσα στα διάφορα αισθήματα θρηνεί η αγάπη τον έρωτα που σκοτώσαμε και ο έρωτας την αγάπη που προδώσαμε.



Κι ανάμεσα στα χίλια μας λάθη ματώνουν οι όμορφες στιγμές που αποφασίσαμε να λησμονήσουμε και να προσποιηθούμε πως ποτέ δεν υπήρξαν.

Κι ανάμεσα σε εσένα και σε εμένα πονάνε τα δυο παιδιά που γνωρίστηκαν κι ενώθηκαν μόνο και μόνο για να χωρίσουν.





Είναι πολλά αυτά που, όσο βαθύτερα κοιτάμε, θα ανακαλύψουμε πως τα πληγώσαμε. Μα είναι και πολλά αυτά που τα εξυψώσαμε, τους δώσαμε άλλη διάσταση.

Διάλεξε ποιες πράξεις θα κρατήσεις στο μυαλό και την καρδιά σου.

Κι εκείνο το κομμάτι ουρανού που είναι κρυμμένο στα μάτια σου ας μείνει όπως το θυμάμαι..
Τι ήθελα και σε θυμήθηκα; Η πολλή ησυχία φταίει. Και η ζέστη. Και το τέλος μια εποχής.