Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Ακόμα δεν πιστεύεις στα θαύματα;

Έρχεται κάποια στιγμή μετά από τόσο καιρό που συνειδητοποιείς πως ό,τι σε έκανε να θλίβεσαι πλέον δεν σ' αγγίζει..


Πάει καιρός που το είχα πάρει απόφαση.. κι όμως μόλις χθες φάνηκε να το καταλαβαίνω..

Η στιγμή που δεν μπορείς να κλάψεις άλλο.. Η στιγμή που περίμενες με τόση ανυπομονησία!
Αυτή.. Να πηγαίνεις σε μέρη παλιά, σε μέρη που φωνάζουν τ' όνομα του  και να είσαι ανίκανος ναι αισθανθείς το οτιδήποτε..  Για εμένα αυτό είναι νίκη..

Η αποδέσμευση από κάθε τι παλιό και σκουριασμένο.. Η ελευθερία του να μπορείς να εκτιμήσεις καλύτερα κάποια άτομα.. Η χαρά του να ανακαλύπτεις θησαυρούς που είχες αποδιώξει από δίπλα σου..

Όλη η κούραση, όλος ο πόνος.. Όλα εκείνα τα βράδια που κοβόταν η ανάσα σου και δεν μπορούσες να κουνηθείς.. Όλα εκείνα καταλαβαίνεις τώρα ότι δεν έγιναν για το τίποτα.. Πάντα πίστευα πως η λύτρωση θα έρθει σταδιακά, πως θα περνούσα πολλές καταστάσεις μέχρι να τη βιώσω..

Κι όμως έκανα λάθος..  Ένα "κλικ" χρειάστηκε, μια τόση δα στιγμή και τα πάντα έφυγαν..



Ωραίο που είναι το αεράκι.. Θα αφήσω πάνω του τις λέξεις που θέλω να σου πω κι εκείνο θα στις μεταφέρει.. Η στάση σου με βοήθησε.. κι ας μην το έκανες επίτηδες..


Μπορώ να δω εμάς να γνωριζόμαστε, να γελάμε, να μαλώνουμε, να αγκαλιαζόμαστε, να χωρίζουμε.. Μπορώ να τα δω χωρίς να στενοχωριέμαι, χωρίς να τα ζητάω..  Τα κάνω όλα αυτά έχοντας ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη..

Στο είχα πει κάποτε.. Μην κοιτάξεις ποτέ πίσω με θυμό.. Ήρθε η ώρα να τ' ακολουθήσω κι εγώ..!